غرفههای نمایش اکریلیک از پلی متیل متاکریلات (PMMA) ساخته شدهاند که پایداری شیمیایی خوبی دارد اما به برخی از حلالهای آلی و مواد خورنده حساس است. تماس با این مواد ممکن است باعث آسیب سطحی، کاهش عملکرد یا بدتر شدن ظاهر شود. در زیر دسته بندی هایی از مواد شیمیایی که باید از آنها اجتناب شود، همراه با مثال های خاص آمده است.:
1. حلالهای آلی: مستقیماً باعث خوردگی سطح میشوند و باعث سفید شدن، ترک خوردن و انحلال میشوند.
حلالهای آلی پیوندهای بین مولکولهای اکریلیک را از بین میبرند و باعث تورم سطح، از بین رفتن براقیت و حتی انحلال کامل میشوند. از موارد زیر باید اکیداً اجتناب شود:
استرها: اتیل استات (معمولاً در چسبها و رقیقکنندههای رنگ استفاده میشود)، بوتیل استات (حلال رنگ).
کتونها: استون (جزء اصلی پاککننده لاک ناخن)، بوتانون (پاککننده صنعتی).
هیدروکربنهای هالوژنه: کلروفرم (تری کلرومتان، یکی از اجزای برخی از چسبهای اکریلیک)، دی کلرومتان (یکی از اجزای رایج پاککنندههای چسب)، تتراکلرید کربن.
هیدروکربنهای آروماتیک: بنزن (حلال، ماده اولیه شیمیایی)، تولوئن (رقیقکننده رنگ و چسب)، زایلن (حلال جوهر چاپ).
سایر: الکل (اتانول با غلظت بالا، تماس طولانی مدت ممکن است باعث تیرگی سطح شود)، بنزین، نفت سفید، روغن موز (حلال آلی مخلوط، بسیار خورنده).
2. اسیدها و قلیاهای قوی: مواد را میخورند و باعث ایجاد سطوح خشن و تغییر رنگ میشوند. اگرچه اکریلیک در برابر اسیدها و قلیاهای ضعیف مقاوم است، اما تماس طولانی مدت یا با غلظت بالا با اسیدها و قلیاهای قوی باعث واکنش شیمیایی میشود و به یکپارچگی سطح آسیب میرساند: اسیدهای قوی: اسید سولفوریک (مایع باتری، اسید صنعتی)، اسید هیدروکلریک (ماده اصلی در پاککنندههای توالت)، اسید نیتریک (ماده اولیه شیمیایی). مواد قلیایی قوی: هیدروکسید سدیم (سود سوزآور، که معمولاً در پاککنندههای فاضلاب یافت میشود)، هیدروکسید پتاسیم (قلیای صنعتی) و آب آمونیاک (که در برخی از پاککنندههای شیشه و کودها استفاده میشود).